Ο θεός κι ο Λάρρυ
Δεν κοιμούμαι Καιροφυλακτώ κάτω απ’ την κουβέρτα Με τα παπούτσια, με τα ρούχα, έτοιμος Μόλις ο νυχτοφύλακας αποκοιμιέται Δραπετεύω από το άσυλο. Βαδίζω χειρονομώντας, παραληρώντας Πίσω μου η πόλη...
View ArticleΚόσμος είναι ένας κόκκος άμμου στο μάτι μου
Εξετάζω το πρόσωπό μου στον καθρέπτη Διακρίνω ένα τρίμμα στο μάτι μου Το ξεπλένω καί, Η τουαλέτα Το κτίριο Η γη κάτ’ απ’ τα πόδια μου, εξαφανίζονται. Βρίσκομαι σ’ ένα αστραφτερό κενό […]
View ArticleΘα δημιουργήσουμε τον παράδεισο
Ανθρώπινα σώματα, Κραυγάζουν τις νύκτες καινούργιους κόσμους Λάβα ανέρχεται από τα βάθη της γης Περνά απ’ τα τρυπημένα τους πέλματα Κι εξακοντίζεται απ’ τα στόματα. Αιωρούνται πελώριες γυναίκες Από τη...
View ArticleΈχετε (1) αναπάντητη κλήση
Λησμονώ τον εαυτό μου Φαντάζομαι ότι είμαι ανθρώπινο σώμα. Το σώμα τρέμει, βομβίζει ολόκληρο Άγριες σφήκες μπαινοβγαίνουν στ’ ανοικτό στόμα Έχουν κάνει φωλιά στο στομάχι. Στις παλάμες του φυτρώνουν...
View ArticleΤο εκμαγείο των σωμάτων
Ο χώρος είμαι, το εκμαγείο των σωμάτων Εντός μου αποτυπώνεται, Ένα γυναικείο σώμα που χορεύει εκστατικά Μ’ αναζητεί παντού μ’ όλο το δέρμα. Το σώμα του ποιητή σε στάση οκλαδόν Στην κόγχη […]
View ArticleΡώμη – Μιλάνο
Σ’ ένα νυκτερινό τρένο στο τελευταίο κάθισμα, Γαμώ μια φοιτήτρια Είμαστε σκεπασμένοι με την κουβέρτα της Οι λιγοστοί επιβάτες κοιμώνται. Από τον κόλπο της βγαίνουν μυρμήγκια, που περιτρέχουν ολόγυρα το...
View ArticleΟ θυμός των σωμάτων
Το κορίτσι που αγαπώ, Αλείφει με άχνη υδραργύρου το αιδοίο της -απόψε την έχει καλέσει κάποιος τραπεζίτης- Τυφλός από λαγνεία γλείφει το δηλητήριο Πεθαίνει με σπασμούς, Σφίγγοντάς του το κεφάλι ανάμεσα...
View ArticleΟ άνθρωπος με τα χίλια μάτια
Σπεύδω έντρομος στα επείγοντα περιστατικά Το σώμα μου έχει γεμίσει αναρίθμητα μάτια! Νύκτα στον θάλαμο εβδομήντα τρία Στη διπλανή κλίνη, Χίλια στόματα σ’ ένα ετοιμοθάνατο σώμα, Προφητεύουν τα μέλλοντα....
View ArticleΗ άγ(ρ)ια νύκτα των εξεγερμένων
Τα πρόσωπα των παιδιών σχίζονται Ογκώδη μάρμαρα προβάλλουν από μέσα Τα εξορύσσουν απ τα σπλάγχνα τους Για να οικοδομήσουν τη νέα πόλη. Μπροστά μου τρέχει μία καλλίπυγος επαναστάτις Καταφεύγουμε...
View ArticleΟι αγανακτισμένοι του 2011
Το πλήθος στην πλατεία ανάστατο Εμείς πάλι, Λαχανιάζουμε από πόθο μέσα στ αντίσκηνο -«Θα σ’ αγαπώ για πάντα» της λέω, «εσύ;» Γελά -«Μόνο για όσο διαρκέσει, Η μυρωδιά του σπέρματός σου στο […]
View ArticleΟι Μετανάστες
Είμαστε γυμνοί και στριμωγμένοι, Μέσα σε μια σωσίβια λέμβο Λεπτότατες ίνες απ τα μάτια μας έλκουν στο άγνωστο. Στέκω πίσω από μια μικρή Αφρικανή Στις παλάμες της φυτρώνουν δύο κυπαρισσάκια Ενώ ανάμεσα […]
View ArticleΕκτός εαυτού
Το σώμα μου εξοργίζεται τόσο, Που ξαφνικά αποσπάται απ το χώρο, Αποκαλύπτοντας μια χαίνουσα άβυσσο, – ένα φωτεινό άνοιγμα με το περίγραμμά του. Τρόμος απλώνεται στην πόλη Η οπή αναρροφά τον κόσμο […]
View ArticleThe coming insurrection
The coming insurrection Στους δρόμους μαινόμενος ανθρώπινες μορφές Βαθιά στο χώμα παλεύουν των νεκρών τα σώματα Κτύποι ακούγονται, στήνουν αγχόνες στα Εξάρχεια Μια γιγάντια χελώνα, Φράσσει με τον όγκο...
View ArticleΤις νύκτες βγάζει το δέρμα της
Τις νύκτες βγάζει το δέρμα της Υπάρχει κάποια γυναίκα, Που βγάζει το δέρμα της όπως βγάζομε το pull-over Μέσα είναι διαυγής· αθέρας. Τις νύκτες εισδύει στο σώμα μου που κοιμάται Μαθαίνει τα […]
View ArticleΠαράνοια
Παράνοια Καθένας σχίζει ένα κομμάτι ορίζοντα, Και ράβει μόνος του το στενό του κοστούμι O ουρανός έχει κατέβει τόσο χαμηλά, Που δεν χωρούμε πλέον όρθιοι, βαδίζομε σκυφτοί Στόματα ανοίγουν ξαφνικά στην...
View ArticleΟι τελευταίες ημέρες
Οι τελευταίες ημέρες Σ” αυτή την πόλη ποτέ δεν βρέχει Ένα άλογο ωρθωμένο στα πίσω πόδια, Τρώγει τα σύννεφα. Μ” έναν παρατεταμένο πόρδο ο πρωθυπουργός, Διαγράφει στους αθέρες ανεξέλεγκτη πτήση Το...
View ArticleΑπό την μυρωδιά θα εισέλθουμε στην Ουτοπία
Από την μυρωδιά θα εισέλθουμε στην Ουτοπία Άνθρωποι διασταυρώνονται στους δρόμους Περνούν απρόσκοπτα ο ένας μέσα απ’ τον άλλον Προκαλώντας ηλεκτρικές εκκενώσεις. Ντριίν, ανοίγω· αντικρίζω μιαν άγνωστη...
View ArticleΑνέμελος Νεκρός
Ανέμελος Νεκρός Κρατώ στην παλάμη το μυαλό μου Εντός του υποφώσκουν ο κόσμος και ο βίος μου: (…βρίσκομαι αποκλεισμένος στη “Μεγάλη Βρετάνια” Στην κορνίζα της οροφής, Κουρνιάζουν αγγελούδια με γούνινα...
View ArticleΗ σιωπή είναι απαρχή ενός καινούργιου κόσμου
Η σιωπή είναι απαρχή ενός καινούργιου κόσμου Χραπ! εξαφανίζεται το μισό δωμάτιο Αδηφάγο κενό καταβροχθίζει την πόλη Οι δρόμοι κόβονται από αβυσσαλέους κρημνούς Κολοβωμένα κορμιά πασχίζουν να διαφύγουν...
View Article
.webp)
.jpg)
